Το Σάββατο 21 Νοεμβρίου, έλαβε χώρα η 4η διαδικτυακή συνάντηση των παιδιών όλων των βαθμίδων του κατηχητικού μας σχολείου. Αν και η γενικότερη περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι τέτοια, συνεχίζουν κανονικά, συν Χριστώ, οι εβδομαδιαίες κατηχητικές μας συναντήσεις, καθώς νιώθουμε έντονη την ανάγκη για επικοινωνία με τα παιδιά και την μεταξύ μας κοινωνία Χριστού!
Το τμήμα των νηπίων και των παιδιών προσχολικής ηλικίας, ασχολήθηκε με μια από τις μεγαλύτερες γιορτές της Ορθοδοξίας, τα Εισόδια της Θεοτόκου!
Στην αρχή, είδαμε ένα βιντεάκι που μιλούσε για δύο από τα μυστήρια που είχαμε συζητήσει σε προηγούμενή μας συνάντηση, το Βάπτισμα και το Χρίσμα. Και κάνοντας λόγο για τη χάρη του Θεού και των Αγίων που μας σκεπάζουν, ύστερα από το βίωμα αυτών των μυστηρίων, μας μετέφερε στην έννοια την γιορτής των Αγίων μας και κατ' επέκταση στην γιορτή των Εισοδίων της Παναγίας!
Το ευλογημένο αυτό γεγονός, μας μιλάει για την είσοδο της 3χρονης Μαρίας στον Ναό του Σολομώντος! Πιο συγκεκριμένα, οι ηλικιωμένοι γονείς της, Ιωακείμ και Άννα, ύστερα από πολλά χρόνια ατεκνίας, αλλά με πολύ δυνατή πίστη, ελπίδα και προσευχή στον Θεό, έφεραν στον κόσμο τον γλυκύτερο καρπό, την Παναγία, η οποία έμελλε να γίνει μητέρα του Θεού! Εκείνοι για να Τον ευχαριστήσουν, Του την προσέφεραν με αγάπη.
Την ημέρα της αφιέρωσής της στον Ναό, την περίμεναν οι ιερείς και ο Αρχιερεύς Ζαχαρίας, ο οποίος απευθύνθηκε στους γονείς της με τα εξής λόγια :《Ω πρόξενοι της σωτηρίας μου! Τι να πρωτοπώ για εσάς; Είστε μακάριοι που γίνατε γονείς μιας τέτοιας κόρης! Είστε ευλογημένοι που προσφέρατε ένα τέτοιο δώρο στον Κύριο!》
Εισήλθε, λοιπόν, η μικρή Μαρία στον ιερότερο χώρο του Ναού, στα Άγια των Αγίων! Το κορίτσι, το οποίο έμελλε να γίνει 《Υψηλοτέρα των Ουρανών》.
Γι' αυτό και εμείς, μικροί και μεγάλοι, να διατηρήσουμε την καθαρότητα της ψυχής και του σώματός μας και να έχουμε ως πρότυπο τη μικρή Μαριάμ, η οποία από τόσο μικρή ηλικία ζούσε μια ζωή δοσμένη στην αγάπη του Θεού και γι' αυτό αξιώθηκε να γίνει μητέρα του Χριστού! Και φυσικά, να καταφεύγουμε σε εκείνη, όποτε έχουμε την ανάγκη της, αλλά ακόμα, να την ευχαριστούμε για τα δώρα της ζωής. Είναι παρηγοριά και χαρά μας. Είναι το πολυτιμότερο δώρο του Θεού στους ανθρώπους! Είναι Θεοτόκος, η Μάνα όλου του κόσμου!
