Χάσμα Γενεών

Το περασμένο Σάββατο με  τα παιδιά της Πρώτης και της Δευτέρας Γυμνασίου ακούσαμε το έντεχνο τραγούδι «Τι έπαιξα στο Λαύριο» του Διονύση Σαββόπουλου και ερμηνεύσαμε το νόημα των στίχων από τη δική μας οπτική. Το τραγούδι στάθηκε η αφορμή για μία εκτενή και ενδιαφέρουσα συζήτηση επάνω στο χάσμα των γενεών. 

Νέοι και μεγάλοι συχνά διαφωνούν ή ακόμη έρχονται και σε ρήξη για διάφορα θέματα όπως οι βόλτες, οι παρέες, τα μαθήματα, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κλπ. Καυγάδες, φωνές και νεύρα δεν θα οδηγήσουν πουθενά, ενώ ένας ειρηνικός διάλογος με επιχειρήματα και σεβασμό θα αναπαύσει και τις δύο πλευρές φτάνοντας σε μία μέση λύση, αρκεί να υπάρχει πάντα αγαπητική διάθεση.

Αφήνοντας στην άκρη τον εγωισμό και ακούγοντας τον συνομιλητή με κατανόηση και εμπιστοσύνη μπορούμε να κερδίσουμε πολλά! Όπως είπαν και τα παιδιά από τους μεγάλους μπορείς να πάρεις ηθικές αρχές, συμβουλές, να μάθεις απ’ τις εμπειρίες και τις γνώσεις τους αλλά και το πώς να χειρίζεσαι κάποιες καταστάσεις και άτομα στη ζωή σου. Αλλά και οι μεγάλοι μπορούν να θυμηθούν από τα παιδιά πώς να ζουν με απλότητα, χωρίς άγχος για το μέλλον και το «συμφέρον» τους, αλλά κυρίως με ενθουσιασμό, γιατί κάθε στιγμή είναι πολύτιμη!

Όλα τα παιδιά συμμετείχαν ενεργά και μοιράστηκαν τις σκέψεις και τους προβληματισμούς τους επί του θέματος, ενώ εξέφρασαν την επιθυμία να συνεχιστεί το θέμα και την επόμενη φορά…